闲情赋

闲情赋原文：

共眠一舸听秋雨，小簟轻衾各自寒
当君怀归日，是妾断肠时
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
春来遍是桃花水，不辨仙源何处寻
玉梅消瘦，恨东皇命薄
水晶帘不下，云母屏开，冷浸佳人淡脂粉
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
把酒祝东风，且莫恁、匆匆去
悲霜雪之俱下兮，听潮水之相击
春风不解禁杨花，蒙蒙乱扑行人面
马上逢寒食，愁中属暮春
自笑堂堂汉使，得似洋洋河水，依旧只流东
　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！

闲情赋拼音解读：

gòng mián yī gě tīng qiū yǔ，xiǎo diàn qīng qīn gè zì hán
dāng jūn huái guī rì，shì qiè duàn cháng shí
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
chūn lái biàn shì táo huā shuǐ，bù biàn xiān yuán hé chǔ xún
yù méi xiāo shòu，hèn dōng huáng mìng bó
shuǐ jīng lián bù xià，yún mǔ píng kāi，lěng jìn jiā rén dàn zhī fěn
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
bǎ jiǔ zhù dōng fēng，qiě mò nèn、cōng cōng qù
bēi shuāng xuě zhī jù xià xī，tīng cháo shuǐ zhī xiāng jī
chūn fēng bù jiě jìn yáng huā，méng méng luàn pū xíng rén miàn
mǎ shàng féng hán shí，chóu zhōng shǔ mù chūn
zì xiào táng táng hàn shǐ，dé shì yáng yáng hé shuǐ，yī jiù zhǐ liú dōng
　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

刘皞，字克明，后晋丞相谯国公刘日句的弟弟。刘皞小时离开家乡，后唐天..年间，被梁将刘寻阝的军士抓获。谢彦章看见他，就知道他是读书人，以礼节接待他，对刘皞的同乡人刘去非说：“我为您找
在中国古典诗词中，咏月诗不可胜计，咏月词也多得不可胜数 。但是 ，真正能千古流传，脍炙人口的，却并不很多，如苏东坡的《水调歌头》（“明月几时有”）就是 。战国时代，楚国大诗人屈原曾
库狄峙，祖先是辽东人，本来姓段，是段匹蝉的后代，因为躲避祸难而改姓。后来迁徙居住代地，世代成为豪门大族。祖父库狄棱，任武威郡太守。父亲库狄贞，任上洛郡太守。库狄峙年少时以宽厚知名，
陈拟，字公正，高祖的远亲。少年时孤独、贫苦，性格质朴直爽，记忆力强。高祖南征交趾，陈拟随从他。高祖又进而讨伐侯景，到豫章，封陈拟为罗州刺史，与胡颖共同掌管后方事，同时应接军粮。高祖
本品讲述了普贤菩萨请地藏菩萨为与会的天龙四众，及未来现在一切众生讲一讲阎浮提世界的地狱名号及恶报等事，以使未来世末法众生，知道因果报应的真实不虚。地藏菩萨受请为大众略说了地狱名号，

相关赏析

　　这时，须菩提听佛演说此经，深切明了此中义理，悲伤地流下眼泪，而对佛说：稀有，世尊！佛说如是甚深经典，自从我证得照见一切众生根性的慧眼以来，没有听说过像这样的经典。世尊，如果
汪伦是唐朝泾州（今安徽省泾县）人，他生性豪爽，喜欢结交名士，经常仗义疏财，慷慨解囊，一掷千金而不惜。当时，李白在诗坛上名声远扬，汪伦非常钦慕，希望有机会一睹诗仙的风采。可是，泾州名
一　　《报刘一丈书》虽是书信体的记叙文，但它的形象性和讽刺性是很突出的。作者痛斥时弊，开始提出“上下相孚”，接着就画出了官场现形记的漫画，展示出一个封建社会上骄下臾的群丑图，给人以
自古以来，我国政治家、军事家崇尚的选将标准便是文武双全，德才兼备，而把只有武功的将领视作只不过是一介武夫，只配去冲锋陷阵，对敌拼杀，而不能担起统兵指挥的重任，所以自古以来便有一句感
　　圣人常常是没有私心的，以百姓的心为自己的心。对于善良的人，我善待于他；对于不善良的人，我也善待他，这样就可以得到善良了，从而使人人向善。对于守信的人，我信任他；对不守信的人

作者介绍

张大安 张大安，唐魏州繁水（今河南南乐）人。仪凤二年（667）拜相，同中书门下三品(宰相)，受到章怀太子倚重。永隆元年（680）罢相，贬为普州刺史，终于横州司马任上。